Rozmyślanie – Medytacja Biblijna

Rozmyślanie to rozważanie Słowa Bożego, prawd wiary, celem uporządkowania według nich swego życia. Rozmyślając poznajemy siebie; podejmujemy wysiłek, aby opanować i  uporządkować swoje skłonności i namiętności, by życie było oddane Bogu.

 

Wielcy święci i reformatorzy zachęcali tych, którzy się wokół nich gromadzili, do rozmyślania i uczyli ich metod, widząc w nich istotny środek do odrodzenia życia religijnego.

 

Znajomość metod rozmyślania potrzebna jest także człowiekowi tęskniącemu współcześnie do pogłębienia swojej wiary. Potrzebna jest ona szczególnie tym, których Chrystus powołał do kapłaństwa czy życia zakonnego.

 

Przedmiotem rozmyślania są prawdy Boże. Na początku najlepiej jest skoncentrować się na życiu Jezusa Chrystusa.

 

Aby modlitwa myślna: ,,Rozmowa z Bogiem o Bogu”, jaką jest rozmyślanie, mogła być owocna, dobrze jest poznać różne metody rozmyślania, wybrać jedną, tę która jest nam najbliższa duchowo i trzymać się jej wytrwale mimo pojawiających się trudności.

POSTANOWIENI MEDYTACYJNE

Postanowienie nie musi być codziennie całkiem nowe. Może ono być przez szereg dni to samo, zwłaszcza, gdy dotyczy pracy nad wypracowaniem cnoty, na której nam bardzo zależy lub wykorzenieniem wady głównej. Ponieważ jednak tożsamość może nużyć i spowszednieć, dlatego dobrze jest to samo postanowienie nieco zmodyfikować. Np.: pracując nad zdobyciem lub ugruntowaniem cnoty pracowitości, możemy w jednym dniu postanowić sobie okazać tę pracowitość np. w dziedzinie nauki, a w innym dniu w pracach porządkowych.

 

To zróżnicowanie może także dotyczyć użycia innych środków do osiągnięcia tego samego celu. I tak pracując nad cnotą cierpliwości, w jednym dniu posłużę się modlitwą w tej intencji, a w innym dniu zdobędę się na jakieś umartwienie w tym celu. Warto pamiętać o jednej zasadzie: postanowienie winno być jedno, praktyczne, szczegółowe, takie, z którego będę w stanie rozliczyć się przed Bogiem podczas wieczornego rachunku sumienia.

METODY ROZMYŚLANIA

1. Metoda rozmyślania zwana AMOR

Słowo ,,AMOR” znaczy „MIŁOŚĆ”. Poszczególne litery wyrazu oznaczają składniki rozmyślania:

 

„A” –  adoratio, czyli uwielbienie.

 

A zatem uwielbiam Ojca Niebieskiego, Stworzyciela nieba i ziemi lub Jezusa Chrystusa, w którym mieszka cała pełnia Bóstwa i korze się przed Nim napełniając się Jego miłością.

 

„M” – meditatio, czyli rozważanie.

 

Rozważam przeczytany fragment Pisma Świętego lub wybrany tekst rozmyślania, odnosząc go do siebie i robię sobie postanowienie na dzień dzisiejszy.

 

,,O” – oratio, czyli modlitwa.

 

W tym wypadku jest to modlitwa błagalna. Proszę o łaski szczegółowe związane z obranym postanowieniem oraz o łaski ogólne. Proszę także o pomnożenie we mnie miłości Bożej.

 

,,R” – resolutio, czyli zakończenie.

 

Dziękuję za łaski otrzymane w ciągu rozmyś1ania i w ciągu całego życia. Dziękuję Bogu w imieniu tych ludzi, którzy nie pamiętają o wdzięczności wobec Boga. Polecam się opiece Matki Najświętszej.

2. Metoda rozmyślania św. Ignacego Loyoli

(w skrócie)

 

Po wezwaniu Ducha Świętego czytam fragment Pisma Świętego lub innej lektury duchowej (np. pism Ojców Kościoła), który ma być przedmiotem rozmyś1ania.

 

Następnie stawiam sobie pytania dotyczące mojej pamięci, rozumu i woli:

 

1) Jaki wniosek wypływa z tego, co przeczytałem?

 

2) Jak do tej prawdy dotychczas w moim życiu się stosowałem?

 

a) Jeżeli udawało mi się wprowadzać ją w życie, wyrażam Bogu podziękowanie za pomoc Jego łaski;

 

b) jeże1i nie potrafiłem do tej pory zastosować się do niej w moim życiu, wyrażam przed Bogiem moją skruchę i żal.

 

3) Co uczynię w przyszłości, aby zastosować się do prawdy, którą dziś rozważałem?

 

— robię jedno, praktyczne i szczegółowe postanowienie (co konkretnego uczynię w tej dziedzinie w moim życiu).

 

Na zakończenie dziękuję za łaski otrzymane w czasie rozmyś1ania i formułuję jakąś myśl duchową (np. akt strzelisty lub cytat z Pisma Świętego), o której w ciągu dnia będę szczególnie pamiętał.

3. Metoda rozmyślania św. Teresy z Avila

Rozmyślanie składa się z trzech części: wprowadzenia, trzonu medytacji i konkluzji.

Wprowadzenie:

 

1) Staję przed Tobą kochający mnie i miłosierny Boże z wielką pokorną i wyznaję Ci moją miłość zawierzając się Tobie całkowicie…

 

2) Panie, uświadamiam sobie, że celem tej medytacji jest:

 

a) aby to nasze spotkanie myśli, serca i woli posunęło mnie o krok naprzód w przyjaźni z Tobą mój Boże.

 

b) byś przez wzrost naszej przyjaźni, Ty sam Panie, mógł dzisiaj działać w rodzinie człowieczej według Twego upodobania. Tak jak działałeś przez przyjaźń z Twoimi Wielkimi Przyjaciółmi: Abrahamem, Izaakiem, Jakubem i Mojżeszem,…

 

3) Przez odczytanie z Pisma Świętego Twoich słów i czynów – wypowiedzianych i uczynionych również dla mnie koncentruję się na temacie naszej dzisiejszej rozmowy.

 

(czytam Pismo Świętego)

Trzon medytacji:

 

1) Pełen serdecznej wiary staję przed Tobą Jezu Chryste, mój Panie i Mistrzu i pokornie pytam:

 

a) Jak mam rozumieć to, co przed chwilą przeczytałem?

 

b) Co chcesz mi Panie przez ten fragment Pisma Świętego powiedzieć?

 

c) Co chcesz, abym w tej sprawie dzisiaj uczynił?

 

2) Panie pomóż mi zgłębić treść przeczytanej sceny z Twojej Ewangelii! (w tym miejscu zatrzymuję się dłużej na tym czy trafnie odczytałem, problem, jaki Chrystus chce postawić przede mną; jaki był i jest dzisiaj mój stosunek do tego problemu, a jaki powinien ten stosunek być dzisiaj?)

 

3) W chwili zadumy kieruję do Ciebie Panie moje spojrzenie, pragnienia. każde uderzenie mojego serca.

Konkluzja:

 

1) Dziękuję Ci Boże za dar Twoich łask:

 

a) których doznaję każdego dnia;

 

b) za te, które doznałem dzisiaj;

 

c) a szczególnie za łaskę powołania zakonnego.

 

2) Ofiaruję Ci, Panie Boże, wszystkie moje siły na Twoją, służbę:

 

– w konkretach dzisiejszego dnia.

 

3) Przyjmij Panie moje dzisiejsze postanowienie:

 

– w tym miejscu muszę zastanowić się nad tym:

 

a) co postanawiam;

 

b) dlaczego wybrałem właśnie to postanowienie;

 

c) w jaki sposób je wykonam;

 

d) co zrobię, aby je wykonać w całości.

 

4) Wybieram jako motto (myśl dnia) np. fragment Pisma św., który będzie mi przypominał o moim postępowaniu…

 

Pokornie proszę:

 

– Pana Boga,

 

– Najświętszą Maryję Pannę,

 

– Świętych Patronów,

 

– Anioła Stróża,

 

o pomoc konieczną do dobrego zrealizowania podjętych postanowień.

4. Metoda rozmyślania św. Alfonsa Liguori

Na początku wybrać temat i fragmenty Pisma Świętego do rozmyślania)

A: Przygotowanie:

 

1) Boże, uświadamiam sobie, że stoję przed Twoim obliczem… Bądź uwielbiony Panie Boże za Twą kochającą mnie obecność…

 

2) Upokarzam się przed Tobą Panie – przed Twą wielkością…

 

(czym ja jestem przed Pana obliczem? – prochem i niczym).

 

-Wyznaję, że ciągle nie dorastam do daru Twej miłości…

 

3. Maryjo – Córko Boga Ojca,

 

– Matko Syna Bożego,

 

– Oblubienico Ducha Świętego,

 

wspomóż mnie, proszę, abym dobrze odprawił to rozmyś1anie i z całego serca modlił się do Boga…

B: Osnowa medytacji:

 

W tym miejscu czytamy fragmenty z Pisma Świętego poświęcone tej prawdzie. którą chcemy rozważać.

 

1) W oparciu o refleksje nad Twoim słowem, Panie, danym mi w Piśmie Świętego, które przed chwilą czytałem, błagam:

 

– pomóż mi Panie je zrozumieć,

 

– pomóż mi Panie odczytać, czego ode mnie oczekujesz, czego się po mnie spodziewasz…?

 

2) Wierzę, Panie, że prawda, którą rozważam, prowadzi do zbawienia!

(,,Wierzę, Panie, ale wzmocnij moją wiarę!”)

 

3) Panie, w Tobie pokładam nadzieję, że obdarzysz mnie łaskami potrzebnymi do zachowania tej prawdy!

 

4) Panie, chcę uczynić to z głębokiej miłości do Ciebie.

 

5) Panie, gorąco Cię proszę:

 

– o światło Ducha Świętego;

 

– o wytrwanie w powołaniu;

 

– o dar ducha miłości…

C: Konkluzja:

 

1) Dziękuję Ci, Panie, za dar modlitwy…

 

2) Przyrzekam, Panie:

 

– że będę prowadził życie dobre, godziwe,

 

– że będę unikał grzechu i wszelkiej okazji do niego wiodącej,

 

– a szczególnie, że wypełnię postanowienie z rozmyś1ania

 

(formułuję przed Bogiem moje postanowienie: co chcę uczynić – dlaczego chcę to uczynić i jak chcę to uczynić?).

 

3) Proszę o łaskę wierności postanowieniom.

Uwaga! 

 

Realizację postanowień można połączyć np. z przypomnieniem go przez któreś z wezwań z litanii np. do Najświętszego Serca Pan Jezusa…

5. Metoda rozmyślania św. Jana de la Salle

A: DYSPOZYCJE PRZYGOTOWUJĄCE DUSZĘ DO MEDYTACJI

 

1) Panie Boże uświadamiam sobie radosną prawdę, że jesteś Bogiem kochającym mnie… Ty jesteś Bogiem Obecnym:

 

a) Bogiem obecnym w tym miejscu, gdzie się obecnie znajduję, ponieważ jesteś, Panie, wszędzie (Wszechobecny), a szczególnie tam, gdzie znajdują się ,,dwie lub trzy osoby zgromadzone w imię Twoje…”

 

b) Bogiem obecnym we minie – gdzie mieszkasz przez swą łaskę, Boże w Trójcy Świętej Jedyny.

 

c) Bogiem obecnym w tym kościele (w tej kaplicy), w Domu Twojej Obecności, szczególnie w Najświętszej, kochającej nas Obecności – w Najświętszym Sakramencie.

 

2) Wzbudzam w sobie z pobożnością:

 

– Wobec Ciebie, kochający mnie Boże Ojcze:

 

Akt adoracji

 

wie1biąc Cię, Panie w imieniu całego wszechświata…

 

Akt zawierzenia

 

wyrażając Ci, Panie, pełne w Tobie zaufanie…

 

Akt podziękowania

 

wyrażając Ci, Panie, moją wdzięczność za dary natury i laski…

 

– Wobec samego siebie

 

Akt pokory

 

kimże jest człowiek, że o nim pamiętasz, i syn człowieczy, że się nim zajmujesz? Kimże ja jestem przed Twoim obliczem? Prochem i niczym!

 

Akt zawstydzenia i żalu

 

,,Zmiłuj się nade mną Boże, w łaskawości swojej, w ogromie swej 1itości zgładź nieprawość moją” (Ps 51).

 

– Wobec Ciebie – Panie Jezu – Mój Mistrzu:

 

Akt odwołania się Panie Jezu do Twoich zasług

 

Wszak sam zachęcałeś nas, Panie, byśmy prosili, bowiem bez Ciebie nic uczynić nie potrafimy…

 

Akt pragnienia

 

Pragnę zjednoczyć się z Tobą, Panie – z całej mojej duszy, z całego serca mego…

 

Akt błagania

 

Abym podjął Twego Ducha, Panie, w tym, Co będę rozważał (w tym miejscu czytam wybrany fragment Pisma Świętego – wcześniej przygotowany).

B: USTOSUNKUJ SIĘ DO PRZEDMIOTU MEDYTACJI

 

(zasugerowanego przez lekturę Pisma Świętego)

 

1) Z najgłębszą wiarą przyjmuję Twoje Słowo, Panie, którym chcesz mnie dzisiaj pouczyć…

 

2) Uwielbiam Cię, Panie Jezu, za Twoją świętość, do naś1adowania której mnie wzywasz słowami i przykładem Swego życia (w tym, co stanowi przedmiot mojego dzisiejszego rozmyślania).

 

3) Serdecznie dziękuje Ci, Panie Jezu za Miłość, której tyle dowodów mi dałeś (szczególnie w tym, co stanowi przedmiot dzisiejszego rozmyślania)… i ciąg1e mi dajesz!

 

4) Czuję się jednak bardzo zawstydzony tym, że mimo tylu łask jestem jeszcze tak daleko od zrealizowania tego, czego słusznie oczekujesz ode mnie, Panie… (także w tym, o czym dzisiaj medytuję).

 

5) Z tego powodu wzbudzam, Panie, akt serdecznego żalu…

 

6) Jako wyraz mojej dobrej woli – podejmuję postanowienia według sugestii Twoich słów i czynów dzisiaj medytowanych:

 

– co na dzisiejszy dzień postanawiam?

 

– DLACZEGO to postanawiam?

 

– JAK to będę realizował?

 

7) Ponawiam w tej sprawie szczerą wolę zjednoczenia się z Twoim Duchem, Panie…

 

8) Proszę Cię, Panie, abym dzisiaj i w następne dni mego życia umiał wcielać w życie to, nad czym medytowałem i co postanowiłem…

 

9) O wstawienniczą pomoc proszę również Was, moi święci Patronowie:

 

– Chrztu świętego,

 

– Bierzmowania,

 

– Dnia.

C: WDZIĘCZNOŚĆ DUSZY

 

1) Jeszcze raz poddaję ocenie sumienia moje dzisiejsze rozmyś1anie..

 

2) Dziękuję Ci, Panie, za natchnienia otrzymane podczas medytacji…

 

3) Oddaję się również Tobie, Boże i Tobie nasza Matko, pod szczególną opiekę w tym, czego dotyczyło moje rozmyś1anie… ,,Pod Twoją obronę…”.

6. Metoda rozmyślania salezjańska

Mądrość księdza Bosko polegała na tym, że potrafił łączyć różne dachowości, aby wydobywać z nich to co najlepsze dla dobra dusz!

 

Ta metoda została utworzona na bazie różnych metod, 13.06.2013 r.

Krok wstępny:

 

PRZYJAŹŃ Z BOGIEM 

 

– stan łaski uświęcającej

Krok pierwszy:

 

OBECNOŚĆ BOGA

 

– uświadom sobie że:

 

– Bóg jest tutaj obecny

 

– Bóg jest w tobie

 

– Bóg jest wszędzie…

 

– poproś o łaskę zjednoczenia z Chrystusem – On chce oddać ci siebie

 

– odmów modlitwę „Duszo Chrystusowa”

Krok drugi:

 

BÓG MÓWI

 

– POPROŚ O ŚWIATŁO DUCHA ŚWIĘTEGO!

 

– teraz Bóg mówi do ciebie – słuchaj Go!

 

– bierz i czytaj – jest to List od Boga!

 

– poczuj się częścią tej tajemnicy – tam jesteś!

 

ZAPYTAJ SIĘ:

 

Jak to się ma do twojego życia?

 

Co możesz zrobić, zmienić?

 

W co możesz się zaangażować?

Krok trzeci:

 

ŻYJ I DZIAŁAJ

 

– sformułuj jakąś myśl;

 

– wybierz jakiś cytat.

 

– zrób POSTANOWIENIE –  co konkretnego uczynisz?!

Zakończenie:

 

POWRÓT DO WNĘTRZA

 

Modlitwa zawierzenia – akt ofiarowania

PAMIĘTAJ, ŻE:

PŁODNOŚĆ APOSTOLSTWA ZALEŻY OD GŁĘBI ŻYCIA WEWNĘTRZENTO !!!